شب عاشورا

{ شب وصل است و تبِ دلبری جانان است }

{ ساغر وصل لبالب به لب مستان است }

{ در نظر بازیشان اهل نظر حیران است }

{ گوئیا مشعله از بامِ فلک ریزان است }

{ چشم جادوی سحر زین شب و تب گریان است }

{ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است }

{ ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است }

{ مکن ای صبح طلوع ، مکن ای صبح طلوع }