پیشنهاد «صما» به وزارتخانه:
مشوق هایی برای رای دهندگان تعریف شود
در هفتمین دوره از انتخابات هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان به یمن وجود شبکههای اجتماعی و ارتباطات رو به گسترش، اقبال عمومی بیشتری به انتخابات دیده میشود.
به گزارش «صما» ظاهرا در این دوره تعداد بیشتری از اعضای سازمان با مقوله انتخابات مواجه بوده و از برگزاری آن اطلاع یافتهاند، که شاید بتوان یک دلیل این اقبال را ورود قدرتمند وزارت راه و شهرسازی و توجه قانونمند به انتخابات دانست. این امر باعث شده که گفتمان انتخابات از ماهها قبل و با ارائه شش نظریه وزیر درباره موارد سکوت و ابهام آییننامه، شکل جدی به خود بگیرد.
البته در این شرایط موضوع حائز اهمیت اثرگذاری این انتخابات است. این انتخابات زمانی اثرگذار خواهد بود و هیئت مدیرهها در صورتی میتوانند با قدرت به اهداف مورد نظر سازمان دستیابند که نماینده اکثریت جامعه مهندسان بوده و پشتوانه آنها، آرای قوی اعضای سازمان باشد.
گفتنی است، بر اساس آمار موجود از انتخابات دوره قبل، در استان تهران بیش از ۴۵ هزار عضو صاحب حق رای، وجود داشت که کمتر از ۱۰ هزار نفر شرکت کردند و کاندیداها با آرای میانگین ۹۰۰ تا ۲۱۰۰ رای توانستند به هیئت مدیره نظام مهندسی ساختمان استان تهران راه یابند.
در انتخاباتی که فرصت برای انتخاب شدن در بین نامزدها برابر است شاید بتوان به این میزان مشارکت دل بست، اما نباید واقعیت از نگاه متخصصان پنهان بماند، به این معنا که برخی از افراد و گروهها با استفاده از توان مالی و تشکیلاتی و رانت، سعی در مهندسی انتخابات دارند و این وظیفه متخصصان امر بوده که به موضوع مذکور توجه ویژه داشته باشند.
برخی از افراد سودجو، با تطمیع، خرید رای و دادن وعده و وعیدهای متفاوت به تعدادی از رایدهندگان این اطمینان خاطر را به نامزدهای انتخاباتی میدهند که با عقد قراردادهای تضمینی امکان حضورشان در هیئت مدیره فراهم خواهد بود. لذا در چنین شرایطی نامزدهایی که به روش مذکور وارد هیئت مدیرهها میشوند وامدار گروهها و تشکلهای جمعآوری کننده رای تضمینی خواهند بود و احتمالا در اولین گام تلاششان بر این است که هزینههای سنگین این ورود تضمینی به هیئت مدیره را جبران نمایند؛ در نتیجه این امر خود میتواند منجربه سوءاستفاده از جایگاه مدیریتی و انجام تخلفاتی از جانب این اعضا شود که به نام تمامی هیئت مدیره و در کل بهنام سازمان نظام مهندسی نوشته خواهد شد.
شاید خالی از لطف نباشد که در این رابطه مقایسهای صورت بگیرد؛ به عنوان نمونه در انتخابات این دوره استان تهران بیش از ۱۰۰ هزار نفر عضو سازمان هستند و اگر در یک مشارکت حداکثری حدود ۷۰ هزار نفر هم در رایدهی مشارکت داشته باشند طبق تجربه دوره ششم، برای راهیابی به هیئت مدیره هر کاندیدا باید حداقل ۱۰ هزار رای را کسب کند تا بتواند به مدیریت سازمان استان راه یابد که مهندسی کردن این تعداد آرا کاری دشوار و تقریبا غیر ممکن است و در این صورت میتوان به انتخاباتی سالم و پرشور امیدوار بود و اینجاست که آثار مشارکت حداکثری قابل لمس و درک خواهد بود.
اما یکی از مشکلات موجود برای مشارکت حداکثری اعضا در هفتمین دوره انتخابات این است که تعداد زیادی از این اعضا کارت عضویت خود را تمدید نکرده و طبق قانون، قادر به رایدهی نخواهند بود، از سوی دیگر برخی از اعضا هم ممکن است تمایلی به رایدهی نداشته باشند و این همان چشم اسفندیار(پاشنه آشیل) انتخابات خواهد بود که میتواند عامل ناخواسته مشارکت حداقلی در انتخابات باشد و فرصت را برای سوء استفاده برخی گروهها ایجاد نماید.
اما نکته مهم دیگری که میتوان به آن اشاره کرد این است که هیئت مدیره منتخب، نماینده تمامی اعضا خواهد بود و همگان حتی کسانی که در انتخابات شرکت نکردهاند به یک اندازه از سازمان متوقع خواهند بود. در حالی که باید بین کسانی که در فرایند رایدهی شرکت کردهاند و قوام و دوام سازمان برای آنها مهم است با اعضایی که بیتفاوت بوده و آینده سازمان را به جای رقمزدن توسط اعضا به دست تقدیر میسپارند، تفاوت قایل بود.
لذا به نظر میرسد در چند روز باقی مانده تا انتخابات، وزارت راه و شهرسازی به طور اعم و شخص حامد مظاهریان در مقام معاونت مسکن و ساختمان این وزارتخانه به طور اخص میتواند با ورود به این موضوع، ترتیبی اتخاذ نمایند که شرکت در انتخابات و رایدهی به عنوان امتیازی ویژه محسوب شود.
شاید مناسب است که در یک روند و فرایندی که قابل تعریف باشد اعضایی که سرنوشت سازمان را مهم میدانند و به عنوان یک عضو سازمان با رای خود به سازمان قدرت میدهند و جایگاه این نهاد را ارتقاء میدهند در قبال این انجام وظیفه خدماتی هرچند کوچک اما ویژه را دریافت کنند تا فرق میان دوغ و دوشاب قابل تمیز باشد.
باید در این مرحله تاکید کرد که اگر در این دوره نیز مشارکت به مانند دوره قبل، حداقلی باشد مطمئن باشید کسانی که در دوره قبل طعم پیروزی از طریق راههای ناسالم را تجربه کردهاند در این دوره با توان و تجربهای دو چندان وارد کارزار شده و افراد و نیروهای خود را با حداقل رای و وامدار به جمعی قلیل، وارد هیئت مدیرههای استانی خواهند کرد و بر نظام مهندسی همان خواهد رفت که در سه سال گذشته در تعدادی از استانها به چشم دیدید و تنزل جایگاه سازمان را به وضوح لمس نمودید.
اگر چنین شود میتوان گفت که وزارتخانه علیرغم تمامی تلاشهایی که برای برگزاری سالم و قانونمند هفتمین دوره انتخابات نظام مهندسی داشته است و حتی تا دیوان عدالت اداری رفته است و مانع دخالت و ورود ارگانهای قدرتمندی در انتخابات شد و توانست اعتماد اکثریت بدنه نظام مهندسی را جلب کند؛ انگارکه هیچ کار مثمری انجام نداده است و در، دوباره بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید. لذا میتوان این اطمینان را داد که اگر فرصت یگانه این دوره انتخابات از دست رود، کسی کوتاهی معاونت مسکن و دفتر نظام مهندسی و تشکلهای حرفهای را نخواهد بخشید و جامعه مهندسی میماند و وزارت راه و شهرسازی و تا سه سال دیگر و انگشت حسرت به دندان گرفتن.